Belgisch Kampioen Tijdrijden

De druk van de laatste weken is van mijn schouders. Door de pech van vorig jaar vreesde ik dat mijn kampioenschappen "gedoemd" waren. Dit jaarleek het aanvankelijk niet beter te gaan. Er was geen mechanicien van de ploeg en de ploeg had een vol wiel met een body van Campagnolo mee gegeven. Plaats daar maar een pignon van Shimano op... Gelukkig was Jean-Marie er, die ten einde raad een uur voor de start naar "Beveren", de satellietploeg v Quick Step, is gestapt: hun mechanicien heeft super werk geleverd...ik kon vier versnellingen vlot gebruiken, voor de andere moest ik wat op en af schakelen tijdens de koers...Al dat geloop zorgde ervoor dat mijn maag van de zenuwen zowat in mijn keel zat en mijn benen loodzwaar wogen. Ik had niet het gevoel dat ik vloog tijdens de koers. Toch heb ik gemakkelijk gewonnen. Ik heb geen risico's genomen (met mijn val van Haasdonk nog fris in het geheugen) en de koers gecontroleerd. Enkel op de rechte stukken ben ik doorgegaan. De volgende drie weken zal ik mij volledig concentreren op het WK in Salzburg. Ik besef dat ik nog steeds een groentje ben dat heel veel fouten maakt. Met deze titel ben ik ontzettend blij, temeer daar mijn broer Koen in hetzelfde weekend Belgisch kampioen halve marathon is geworden.
Het is trouwens onder meer dankzij de steun en de begeleiding van mijn broer en Jean-Marie dat ik deze moeilijke periode zonder kleerscheuren ben doorgekomen.