Stress om op tijd te tekenen en stress want we gingen met 175 rensters van start op een relatief kort parcours (5*15 k) met drie klimmetjes in. Ik heb wat zot gedaan in het begin en daardoor de trein gemist toen die vertrok in de tweede ronde: op dat ogenblik zat ik ergens in het midden van het pak uit te blazen, miljaar de miljaar.Toch was het achteraf nog fun in de massasprint: ik ging als eerste van het peloton naar de laatste super cruciale bocht...ideale positie op die plaats....en... ik mis die bocht compleet: een tiental rensters passeren binnendoor, ik kan er een aantal remonteren en strand als zestiende (tien in de kopgroep, 6e van peloton, niet dat dat iets is om blij mee te zijn, maar die kick in de sprint is toch wel zalig...).
Ik had deze wedstrijd eigenlijk wel nodig en dus beklaag ik het mij niet dat ik om 4 uur 45h ben opgestaan. Gelukkig is mijn wielrennenbelangenbehartiger Jean-Marie meegeweest anders had ik Bochum nooit gevonden. Bedankt hé JVP!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten