Chrono Champenois

De wedstrijden volgen elkaar in snel tempo op. In Bétheny (in de Champagne streek) kregen 21 rensters een schitterend sterk glooiend parcours over 33,4 km voorgeschoteld. De tegenstand was heel sterk en ik ben tot het besef gekomen dat ik veel specifieker moet gaan trainen wil ik ooit iets op wereldvlak betekenen.
Mijn tijd was 4'6" trager dan die van Karin Thürig en Christiane Soeder (beiden v Univega). Ik had 49'06" nodig om het traject af te leggen (in realiteit 48'30" moest de motard mij niet over een verkeerde weg hebben gegidst) wat betekent dat ik aan een gemiddelde reed van 41,5/uur. Karin en Christiane reden aan een gemiddelde van 44,5/uur, een snelheid waarmee ze bij de mannen wedstrijd zeker geen mal figuur hadden geslagen: de beste man was slechts 2'30" sneler...
Ik ben uiteindelijk 12e geëindigd (zonder het incident met de motard 11e want die was slechts 2" voor mij :-( ).
Gelukkig liggen de verschillen tussen de winnares, de tweede en de rest ver uiteen zodat ik zeker niet uit de toon viel met mijn tijd.
Ik wil goede tijdritten kunnen rijden en de les die ik heb geleerd door deel te nemen aan de Chrono Champenois zal een heel belangrijke rol spelen in de nabije toekomst. Tegen volgend seizoen zal ik mij een brommer aanschaffen. Gisteren heb ik voor het eerst achter de brommer getraind (geleend van Sofie Goor: bedankt hé Sofie!) en ik heb begrepen dat dit ideale trainingen zijn om snelheid op te doen. Vooral blokken trainen achter de brommer blijkt loodzwaar te zijn...
Op het WK in Salzburg zal ik rijden alsof de tijdrit de enige reden van mijn bestaan is. Het zal hard zijn maar juist daarom zal ik veel leren...Iets wat noodzakelijk is en snel moet gebeuren wil ik goed worden.