21.11.11

Schirmacher oasis


Français en bleu.
Het Nederlandse extract uit mijn dagboek bevindt zich lager.
Bijschrift toevoegen



C'était l'oasis enchanteresse où on logerait dès le premier jour, mais suite au délai du Basler on est resté sur la station de l'aéroport. Même après le départ de Dixie et Sam on n'est pas venu dormir ici. Après on savait que l'oasis se préparait pour la visite de quelques prominents Russes de Gasprom. Une occasion râtée? Non, pas du tout. Si je viens en Antarctique ce n'est pas pour demeurer dans le luxe.



De Schirmacher oase is prachtig ook al is het slechts een oase van rots en steen! De oase is een waar rustpunt  in die immer zo eindeloze uitgestrekte, witte vlaktes: de bergen bieden bescherming tegen de altijd  snerpende en huilende wind. Ook voor de ogen is het een ware verademing om eens iets anders dan wit te zien, hoewel je ook hier heel strikt de gletsjerbril (hoogste bescherming!) moet ophouden.
A frozen lake near the oasis



Gisteren kwam Andrej plots binnenstuiven in de container (zware botinnen op de metalen trap doen hem weerklinken als een heel bataljon waardoor iedereen automatisch in een "geef acht" positie gaat zitten) met de melding dat de jeep binnen de 20 minuten zou vertrekken naar de oase, "of zelfs eerder". We stonden al de hele ochtend gereed, dus waren we opgelucht dat het er in de namiddag uiteindelijk toch van kwam!

 In de Schirmacher oase lijken de kolkende zeemassa en de rollende golven van het ene moment  op het andere verijst te zijn. Ooit kwam de oceaan tot hier vlakbij. Het is een onwezelijk en imponerend gezicht. Af en toe is er een "Adelie" pinguin te zien die het 80 kilometer brede "schilijs" (shelfice) tussen de oceaan en het vasteland heeft overbrugd. We hebben gisteren niet de eer en het genoegen gehad er eentje te ontmoeten. Wel zagen we prachtige ijsformaties, sneeuw-vlakken, woeste bergen. We lieten ons van een sneeuwhelling naar beneden glijden: zaaaaalig!

A frozen ocean
De vier chalets worden van stroom voorzien door een geluidloze generator. Althans geluidloos in vergelijking met het ding dat op de "airbase"  dag en nacht een hels lawaai maakt. Spijtig genoeg ligt ook hier overal rommel. Toch beweert Dixie dat de Russen al erg veranderd zijn met betrekking tot de afval problematiek: zo laten ze geen rommel meer wegvliegen bij het uitladen van de vliegtuigen, wat vroeger wel het geval was. 






Winterfun! My pants almost destroyed :-s

















graf van een Russische werknemer (soldaat?)






we weren't able to visit the ice caves because there was too
much snow: this was already a beautiful ersatz


Geen opmerkingen: