My first impressions of Antarctica.

4 november 2011 23:30. We vertrekken in Kaapstad met de Russische vliegtuigmaatschappij ALCI.

De Ilyushin op de ALCI vliegtuigbasis in Novolzarevskaya

5 november 2011 03:30 Na 6 uur landen we op de ALCI vliegtuigbasis van Novolazarevskaya. 

Een Antarctica-reis is een expeditie, ook zonder bijzonder sportieve exploten op het programma. Mijn eerste passen op het oostelijke deel onthulden mij waarom: Antarctica is een letterlijk verblindende majesteit met een genadeloze zon en een geselende 

wind. De immense sneeuwvlaktes minimaliseren de menselijke superioriteit:  voor iedere basisbehoefte wordt hier een strijd gestreden. Een plotseling en hard besef van mijn eigen nietigheid deden mijn adem stokken. Ik zette voet op de bodem van een andere wereld.

Dixie en Sam aan het toekijken
terwijl de sledes worden uitgeladen

We droppen Dixie en Sam niet direct op het hoogplateau zoals voorzien. De meteo zette daar een stokje voor. De Basler BT67 kon niet opstijgen.  Marc Boon, Stephan Maes en ikzelf reisden dan ook niet door naar de betoverdende en comfortabele Schirmacher oase, zoals aanvankelijk was voorzien. We kwamen integendeel vast te zitten samen met Sam en Dixie op een vliegtuigbasis die uit haar winterslaap aan het ontwaken was. Het personeel dat de basis voor de zomer volledig operationeel moet maken, zat samen met ons in het eerste vliegtuig van het seizoen. Bij onze aankomst was er met andere woorden nog geen elektriciteit, geen "mess"tent, geen water. Sneeuw was onze container binnengedrongen, zodat we besloten om te overnachten in de tenten en de container als leefruimte te gebruiken. Ik kon aan den lijve ondervinden wat het is om in te staan voor slaapplaats, eten en water en tegelijk continu de kou in de kleren te hebben.

De ALCI vliegtuigbasis, oftewel het containerpark...

Opkomende zon na de landing

Het interieur van de container (toen de elektriciteit
na 3 dagen eidelijk was aangesloten)

De Ilyushin binnenin: passagierszetels in een vrachtvliegtuig...

Een "Dixie" toilet ;-)

Een Russisch rupsvoertuig voor de Ilyushin.

Mijn schaduw op de gekabbelde, verijsde sneeuw.

Het tentje met sneeuw op de boorden om het goed vast
te ankeren tegen de wind.

De zon warmde de tent op tot 20°C. Mijn dagboek heb ik
dan ook grotendeels in de tent geschreven en niet in de
container waar het doorgaans kouder was.

De Antarctic ICE "gang"

Jasjka, de tamme skua. Het enige dier dat we gezien hebben
tijdens ons verblijf.

Wie honger heeft, eet om het even wat.
Later bleek dat we
 die vissen eigenlijk hadden moeten koken :-s

Het vuurtje en de potten waarin we sneeuw smolten

An in de tent

2 Belgische tenten op de vlakte van Antarctica

Dixie en Sam voor hun tent met de barometer